با دو پاپ ، فرناندو مايرلس تلاش مي کند تا محيط پيچيده واتيکان و رابطه پاپ بنديکت شانزدهم و خورخه برگوگليو را انساني کند.
يک قدم از Tango ، يک آهنگ Abba ، يک بازي فوتبال. اين همان چيزي است که هنگام تماشاي فيلمي درباره دو پاپ به شدت در ذهن مي ماند. لحظات اشتراک ، محاوره ، که در آن بودن پاپ ديگر مرکز روايت نيست: علي رغم اينکه از علاقه ديالکتيکي خارج نيست ، در وسط قرار دارد.
اين دو پاپ ، به کارگرداني فرناندو مياير و فيلمنامه آنتوني مک کارتن ، به ما اجازه مي دهد تا در جلسه بين پاپ فرانسيس و پاپ بنديکت شانزدهم ، به ترتيب توسط جاناتان پريس و آنتوني هاپکينز شرکت کنيم. هنگامي که کاردينال برگگليو در سال 2012 از پاپ بنديکت شانزدهم در رم ديدار کرد ، هدف اين استعفا است. در کمال تعجب ، پاپ نه تنها استعفاي خود را انکار مي کند بلکه به او اعتراف مي کند که مي خواهد از سمت خود استعفا دهد و او مي خواهد او را به عنوان جانشين خود منصوب کند.
آنتوني هاپکينز و جاناتان پريس پاپ بنديکت شانزدهم و خورخه برگوگليو در من به دليل پاپي هستند
دو پاپ درباره جلسه در صدر اين دو نفر به ما مي گويد: بنديکتو ??، کاردينال سابق جوزف راتينگر ، مردي کاملاً محافظه کار ، چه از نظر اجتماعي و چه از نظر کلامي و برگوگليو ، در خانواده اي فقير در بوينوس آيرس ، معروف به انعطاف پذيري ، ليبراليسم و ??شيوه زندگي فروتنانه آن ، بدون اينکه به نظر برسد.
به هيچ وجه مشخص نيست که اين دو مرد براي يک دوره زماني مشخص ملاقات کردند و خود را در مباحث شخصي طولاني و صميمي اندازه گيري کردند. به نظر مي رسد قابل قبول است که يک پاپ پايتخت وجود داشته باشد. و اين سؤالي است که ما مي خواهيم به آن پاسخ دهيم: چه اتفاقي بين اين دو مرد افتاد قبل از اينکه جوزف راتينگر تصميم به سوءاستفاده کند ، تقريباً بي سابقه؟ ايده قابليت پذيري پاپ جالب است.
ما Bergoglio را بهتر از Ratzinger مي شناسيم ، همچنين با اشاره به گذشته خود که او احساس حس گناه را درک مي کند ، اما در فيلم هرگز معني رسوايي سوء استفاده از کشيش وجود ندارد: در سال هاي اخير کليساي کاتوليک دقيقاً تصويري از خودش پيش بيني نکرده است. جذاب تر ، و تصور تقريباً قهرمانانه مي شد كه اين مي تواند فرصتي براي لمس كردن به موضوعات مهم و پراهميت باشد كه اقتدار پاپ را در بر داشته است. مطمئناً اين فيلم خلاف روند نيست و تصميم مي گيرد كه از برخي مسائل محافظت كند: وقتي نوبت راتزنجر است كه به برگوگليو اعتراف كند ، احتمالاً در رسوايي سوءاستفاده ، اعتراف مي كند ، اين گفت و گو كاهش مي يابد.
اين دو پاپ روي سطح باقي مي مانند ، تلاش مي شود دنياي پيچيده واتيکان را انساني و ساده تر کند
اين دو پاپ ترجيح مي دهند روي جايي بمانند که مطمئن است اشتباه نمي کند. او ترجيح مي دهد تا دو مرد ايمان را در مورد گناه ، درباره گذشته (جزئي) او بلکه در مورد فوتبال ، موسيقي نيز صحبت کند. (راتزينگر پيانيست خوبي است و همچنين عاشق موسيقي کلاسيک است). بالاترين توانايي فرناندو ماير ، انساني کردن دنياي جزيره ، انحصاري ، تقسيم شده است ، که جهان واتيکان است تا بتواند آن را در دسترس تر کند ، در حالي که خود را به شدت در قصد خود براي حفر عميق محدود مي کند ، جايي که مي توانست انگيزه بيشتري براي ورود به آن داشته باشد. اين يک چالش قانع کننده است که بخواهيم کانون اقتدار مذهبي را به يک قلمرو فصيح ، بيانگر ، تقريباً گفتگو تبديل کنيم.
فرناندو مياير مطمئناً روشي ساده ، نه خيلي سخت و پراهميت را براي گفتن داستان اين نشست پاپي ، انتخاب کرده است ، تلاش مي کند آنچه را که به راحتي مي توان يک تاجيوگرافي ساده از دو پاپ که در رهبري خود با مشکلات قابل توجهي روبرو هستند ، در نظر گرفت. آرزوي آن را داريد و بايد آن را تسليم کنيد ، دوم اينکه بدون آنکه به دنبال آن برآيد ، آن را بدست مي آوريد. استعاره جالب در قدرت که همانطور که يک کاردينال همکارش با استناد به افلاطون به ياد مي آورد ، همچنين صلاحيت ترين شکل براي هر رهبري است ، يعني نمي خواهيد به هيچ وجه باشد.
دو پاپ در تاريخ 20 دسامبر در نتفليکس در شبکه نتفليکس حضور دارند.
درباره این سایت